بررسی نقش آموزش زنان خانه دار بر افزایش سطح آگاهی از روشهای صحیح مصرف گاز خانگی در کلان شهر تهران

یادگیری رفتارهای صحیح یکی از مهم ترین اهدف آموزش شهروندی است. هر یک از برنامه ریزیان در حوزه های رفتاری، آموزش را رکن اساسی در این امر می دانند و رفتارهای زیست محیطی نیز از این قاعده مستثنی نیست. هدف از این پژوهش، انجام یک مداخله آموزشی و بررسی تأثیر این آموزش بر تغییر سطح آگاهی زنان خانه دار و همچنین سطح مصرف حامل انرژی گاز خانگی برای خانواده های شهر تهران می باشد . این هدف از نوع کاربردی بوده و برای انجام آن از روش تحقیق توصیفی با رویکرد پیمایشی استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از جمله، آگاهی سنجی، نتایج مداخله آموزشی و سطح مصرف گاز خانوارها، در طول یک سال جمع آوری و آنالیز شده و در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد رشته آموزش محیط زیست ارائه شده است. ابزار جمع اوری اطلاعات مربوط به سطح آگاهی زنان خانه دار از روشهای صحیح مصرف قبل و بعد از مداخله آموزشی، پرسشنامه بوده که اعتبار محتوایی آن توسط اساتید محترم بررسی و تأیید و چندین بار هم مورد بازبینی و ویرایش قرار گرفته است. اطلاعات مربوط به سطح مصرف نیز از قبوض گاز دوره ای ساختمانهای شهر تهران – محل سکونت گروه هدف – استخراج شده است. بعد از چندین بار اجرای آزمایشی پرسشنامه آگاهی سنجی، نهایتا 33 نفر از زنان خانه دار پراکنده در تهران گروه هدف اصلی آگاهی سنجی و آموزش قرار گرفتند. نتایج حاصل از آگاهی سنجی و همچنین سطح مصرف گاز قبل و بعد از آموزش با استفاده از نرم افزار spss و با دو روش آمار توصیفی و استنباطی ( آزمون ویلکاکسون، اسپیرمن، کراسکال والیس،paired t-test,t-test ,anova ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . نتایج این پژوهش نشان می دهد که سطح آگاهی زنان خانه دار از روشهای صحیح مصرف گاز خانگی در پخت و پز پس از آموزش، افزایش می یابد و به طبع آن سطح مصرف گاز خانگی نیز به شکل معناداری کاهش می یابد. همچنین نتایج این پژوهش بیانگر این است که روش آموزش گروهی تأثیر بیشتری بر سطح آگاهی نسبت به آموزش فردی دارد.